कविता : महाकविकाे महिमा
लक्ष्मीपूजामा सरस्वतीकाे
दूत बनेर अायाै
सुक्खा-बञ्जर बस्तीहरुमा
सिर्जनाकाे सुनामी ल्यायाै
ताराहरुका बीचमा एक्लाे
जून बनेर उदायाै
प्रकृतिका पुजारी रहेछाै
झरनाकाे झंकार भएछाै
मानवताकाे गीत गाएर
ईश्वरलाई पनि माेहनी लाएछाै
दृश्यहरुकाे स्वाद लिएर
अावाजलाई पनि अाकार दिएर
विद्वेषले फाटेका मनहरु
जाेड्याै प्रेमकाे धागाेले सिएर
मान्छेहरुलाई मान्छे चिनाएर गयाै
मान्छे हुनुकाे मजा दिलाएर गयाै
देवताहरुसँग सापटी लिएर
मान्छेहरुलाई अमृत पिलाएर गयाै।
(थलारा, बझाङ)
