‘हत्या भएका आलम भारतले मागेका व्यक्ति’

अनुसन्धान

नारायण अधिकारी बिहीबार, असोज ४, २०७५ १२:५५

काठमाडौं- सुनसरीको भुटाहामा रैयान नेशनल स्कुल चलाउँदै आएका खुर्सीद आलमको बिहीबार अपरान्ह गोली हानी हत्या भएपछि हामीले हत्याको सेरोफेरो र यसको अनुसन्धानबारे ‘अपडेट’ खोज्यौं। सोधखोज गर्दै जाँदा के पत्तो लाग्यो भने, मोटरसाइकलमा आएका व्यक्तिले गोली प्रहार गरी हत्या गरेका आलमलाई २ दशक पहिलादेखि नै भारत सरकारले ‘पक्राउ गरेर पठाइदिन’ आग्रह गरिरहेको थियो।

भारतमा सन् १९९३ मा भएको मुम्बई बम विस्फोटमा संलग्न भएको आंशंकामा आलमलाई भारतीय प्रहरीले खोजिरहेको तर्क जिल्लास्थित उनका समकक्षीले नेपाल लाइभलाई बताए। आलमका मित्र तथा हरिनगर गाउँपालिकाका अध्यक्ष गफार अन्सारीले आलमको विगतबारे जानकारी दिँदै भने ‘उनलाई भारतीय सरकारले खोजी गरिरहेको थियो। पक्राउ गरेर भारत सरकारलाई बुझाउन नेपाल सरकारलाई आग्रह पनि गरेको थियो। अहिले यस्तो घटना भयो। हामी पनि आश्चर्यमा परेका छौं।’

गफार र आलम वि. स २०५४ मा जिल्ला विकास समितमा सँगै थिए। गफार अध्यक्ष थिए भने आलम जिविसमा मनोनित सदस्य। ‘त्यही बेला भारतीय प्रहरीले समेत आलमलाई बुझाइदिन जिविसमा आग्रह गरेको थियो’ गफारले भने, ‘सादा पोशाकका भारतीय प्रहरी नै आएर यस्तो आग्रह गरेको सम्झना छ।’

त्यतिबेला भारतीय प्रहरीको यस्तो आग्रहलाई जिल्ला विकास समितिका पदाधिकारीहरुले नकारेको भनाइ उनको छ। त्यो घटनाबारे आलमको परिवारलाई समेत जानकारी गराइएको थियो।

हत्या गरिएका आलमलाई त्यतिबेला सीमापारीका स्थानीय पत्रपत्रिकाले समेत आलोचना गर्दै समाचार छापेको गाउँपालिका अध्यक्ष अन्सारीले जानकारी दिए। ‘मैले बुझेको यत्ति हो’ उनले भने, ‘नेपाली भूमिमा छिरेर यसरी दिउँसै हत्या हुनु गम्भीर विषय हो। प्रहरीले यसबारे कडा अनुसन्धान गर्नुपर्छ।’

स्थानीय तहबाट यस्तो सूचना आएपछि हामीले नेपाल प्रहरीको उच्च स्रोतलाई आलमबारे सोध्यौं। प्रहरी स्रोतले भन्यो, ‘यसबारे प्रहरीका पूर्वप्रमुखलाई थाहा हुन सक्छ। तत्काल यो विषयमा केही भन्न सकिन्न। तर, घटनाको प्रकृति हेर्दा नियोजित रुपमा हत्या गरिएको भन्ने छ।’ आलमलाई गृहमन्त्री वामदेव गौतम भएको बेला पक्राउ गरेर भारत पठाइदिन भारतले आग्रह गरेको गापा अध्यक्ष गफारले बताए।

कसरी भयो गोली काण्ड?
_x000D_ आफ्नै स्वामित्वको स्कुल पढाएर उनी बजार गएका थिए। बजारबाट घर जाने क्रममा उनलाई दुईवटा मोटरसाइकलमा आएका चार जना भारतीयले गोली हानेको प्रहरीले जनाएको छ। ‘घटनाको प्रारम्भिक अनुसन्धान गर्दा नै हत्याराहरु सीमापारीबाट आएको देखियो’ घटनास्थलमा खटिएका प्रहरी निरीक्षक कमल खत्रीले नेपाल लाइभसँग भने, ‘सुरुमा दाहिने खुट्टामा गोली लागेको छ त्यसपछि कन्चटमा गोली हानेर हत्या गरिएको छ।’

_x000D_ _x000D_

आलम मोटरसाइकलमा छिमेकी अमिन मियाँसँग बजारबाट घर जान लागेका थिए। आफैंले सञ्चालन गरेको स्कुल नजिक पुगेपछि भारतीय नम्बरप्लेटकाे मोटरसाइकलमा आएको समूहले आलमको मोटरसाइकल छेकेर गोली हानेको प्रहरीले जानकारी दिएको छ।

_x000D_ _x000D_

अचम्मको कुरा के भने, आलमको घटनास्थलमै मृत्यु भएपनि उनकै मोटरसाइकलको पछाडि बसेका मियाँलाई भने केही भएको छैन। मियाँलाई पनि प्रहरीले सोधपुछ गरिरहेको छ।

_x000D_ _x000D_

घटनास्थल भारतीय सीमा नाकाबाट ७ किलोमिटर टाढा छ। गोली प्रहार गरी भाग्ने क्रममा घुस्की नाकाको प्रहरीले हत्यारालाई रोक्न खोज्दा प्रहरी जवान शिव पौडेललाई समेत गोली प्रहार भएको सुनसरी प्रहरीले जानकारी दिएको छ। प्रहरी पौडेलको तिग्रा र ढाडमा गरी ३ गोली लागेको प्रहरीले जनाएको छ।

_x000D_ _x000D_

घाइते प्रहरीको बिपी कोइराला स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठान धरानमा उपचार भइरहेको प्रहरी निरीक्षक खत्रीले बताए।

_x000D_ _x000D_

को हुन् आलम?
_x000D_ सुनरीको हरिनगर गाउँपालिका- २ का ४५ वर्षीय आलम स्कुल सञ्चालनका अतिरिक्त नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (नेकपा)को स्थानीय राजनीति पनि गर्थे। उनी २०५३ तिर नेकपा एमालेमा प्रवेश गरेका थिए। आलम तत्कालीन नेकपा एमालेका सुनसरी जिल्ला सल्लाहकार पनि हुन्।

_x000D_ _x000D_

जिल्ला विकास समितिको २०५४ सालमा मनोनित सदस्य समेत भएका व्यक्ति हुन् आलम। आलमका ३ छोरा र २ छोरी छन्। उनको विवाह सुनसरीपारी भारतको बलुवा भन्ने ठाउँमा भएको हो। तर मुम्बईमा भएको घटनामा संलग्न भएको आरोपमा भारतीय प्रहरीले उनलाई पक्रन खोजिरहेकाले आलम घरपारि रहेको ससुराली गाउँ बलुवा समेत नजाने गरेको स्थानीयवासी बताउँछन्।

_x000D_ _x000D_

हत्याको विरोधमा प्रर्दशन
_x000D_ आलमको हत्या भएपछि सुनसरीमा विरोध प्रदर्शन भएको छ। हरिनगरका स्थानीयबासी गोली प्रहार भएको घटनाबारे तत्काल जानकारी गराउदा पनि सशस्त्र प्रहरी नआएको भन्दै आक्रोशित छन्।

_x000D_ _x000D_

_x000D_ सशस्त्र प्रहरीकै अगाडि सुटर समूह भाग्दासमेत सशस्त्र प्रहरीले केही नगरेको भन्दै नेकपाका जिल्ला सदस्य लस्करी अन्सारीले नेपाल लाइभसँग आक्रोश पोखे। भने, ‘हत्यारा समाउन सकिन्थ्यो तर लापरवाहीले भागे।’