नारायणी किनारमा भेटिएका ‘ओली क्रेजी’हरू

महाधिवेशन विशेष

डिबी खड्का/बीपी अनमोल शुक्रबार, मंसिर १०, २०७८ १२:०१

चितवन– नेकपा एमालेको १०औं राष्ट्रिय महाधिवेशन उद्घाटन समय आज, शुक्रबार १२ बजे तोकिएको थियो। तर, बिहान सातै बजेदेखि मञ्चको अग्रभागमा पलेंटी कसेर बसेका छन्, स्याङ्जा, हरिनासका ६५ वर्षीय बाबुराम लम्साल।

उनले कम्युनिस्ट पार्टीलाई समर्थन गरेको २९ वर्ष पुग्यो। १६ वर्षको उमेरदेखि कम्युनिस्ट रुचाएका उनी पहिले मदन भण्डारीबाट प्रभावित थिए। तर, उनलाई भेट्न पाएनन्।

अहिले केपी शर्मा ओली असाध्यै मन पर्छ। उमेरको उकालीलाई बेवास्ता गरेर ओलीको भाषण आफ्नै कानले सुन्न उनी आइपुगेका छन्। उमेरजन्य कारणले कमजोर हुँदै गएका आँखाले एक सय मिटरभन्दा टाढाको मञ्चका ओलीलाई राम्रोसँग देख्न सक्ने छैनन्। तैपनि उनी भन्दैछन्, ‘आफ्नै आँखाले ओली हेर्ने रहरले आएँ।’ ओलीको बोल्ने शैलीले आफूलाई आकर्षित गरेकोकाले यहाँसम्म पुगेको उनी बताउँछन्।

दोलखा, शैलुङ गाउँपालिकाका उद्धब खड्का साथीहरूसँग मादल र खैजडी बजाएर भजन गाउँदै गरेको भेटिए। भजनमा ‘नारायण... हरिहरि’ त थियो तर बीचका टुक्काहरू कहिले ओलीसँग जोडेर गाउँथे भने कहिले एमालेका आफ्नै स्थानीय नेताको नाम जोडेर।

लोप हुँदै गएको खैजडी नाँच एमालेजनलाई (मौका पाए ओलीलाई पनि) देखाउन मन छ। उनी ओलीका क्रेजी फ्यान हुन्। कक्षा ८ पढ्दादेखि नै ओलीबारे जान्ने मौका पाएका थिए उनले। ओलीले सारंगी बजाउने गरेको कसैले बताएपछि ओलीभित्रको त्यो कलाकारिताले उनलाई ओलीप्रेम जगायो। अहिले ओलीका हरेक कुरा मनपर्छ उनलाई।

ओलीप्रतिको क्रेज उनी यसरी पोख्छन्, ‘ओलीमा यस्तो शक्ति छ, सारा नेपालीलाई ऊर्जा दिनुहुन्छ। उहाँ गाना गाउने गर्नुहुन्छ। सारंगी साह्रै राम्रो बजाउनुहुन्छ। गितार हान्नुहुन्छ। त्यसैले असाध्यै मनपर्छ।’

ओली एउटा नेता नभएर विचार भएको दाबी गर्दै पार्टीको मात्रै नभइ, देश र हरेक नागरिकको जिम्मेवारी लिनसक्ने उनले उल्लेख गरे।

कपिलवस्तुबाट ७२ वर्षका राज मण्डल दुईजना आफ्नै उमेरका साथीहरूसहित महाधिवेशनमा आइपुगेका छन्। उनलाई एमालेले के गर्दैछ भन्ने कुरा थाहा छैन। महाधिवेशनको अर्थ उनले खुट्याएका छैनन्। उनका स्थानीय नेता शिवपुजनले भने, ‘केपी ओली आउने कार्यक्रम हो। उनीहरू तयार भइहाले।

आफ्नो मातृभाषा मिश्रित लवजमा मण्डलले थपे, ‘ओलीले भत्ता बढाइदिएको छ। त्यसैले मन पराउँछु। आज उनलाई हेर्न आएको।’

रौतहट फतवाविजयपुर नगरपालिकाका वडाअध्यक्ष सञ्जयप्रसाद साह तत्कालीन माओवादीबाट जनप्रतिनिधि बनेका हुन्। एमाले र माओवादी एकता भएपछि ओलीलाई नजिकबाट नियाले, उनका भाषणहरू सुन्न थाले। त्यसले उनलाई ओलीप्रति आकर्षण बढायो।

जब माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ले नेपाली कांग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवालाई प्रधानमन्त्रीको प्रस्ताव गरे, उनको माओवादीप्रति नै मोह भंग भयो र एमालेमै बसे। उनी भन्छन्, ‘मलाई ओलीको देश विकासको सपना मन परिरहेको थियो। प्रचण्डले कम्युनिस्ट मत कांग्रेसको पाउमा राखेपछि माओवादीमा बस्न मन लागेन।’ ओलीलाई नजिकबाट नियाल्न उनी बिहान ८ बजेदेखि मञ्चको अघिल्लो भागमा पलेंटी कसेर बसेका छन्।

माओवादीकोे आधारभूमि रोल्पाबाट आइपुगेका छन् बालाराम बस्नेत। उनी राजनीतिसँग त्यति नजिक छैनन्। एमालेका मतदाता हुन्। माओवादीलाई कहिल्यै मत नदिएका उनी यसपल्ट एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीलाई हेर्न यहाँ आइपुगेका हुन्। किन ओलीलाई हेर्ने भनेर गरिएको प्रश्नमा उनले छोटो उत्तर दिए, ‘राम्रो नेता भएकाले।’

स्याङ्जा, चापाकोटबाट आएकी राधा भूसालको समूहले आफूले हिलोधुलो बाटो झेल्नुपरेको र बिजुलीबत्ती नभएको गुनासोबाट कुरा सुरु गरिन्। एमाले अध्यक्ष ओली प्रधानमन्त्री हुँदा आफ्ना ती दुःख दूर हुने आशा गरेकी रहिछन्। तर, ओली आफ्नै कारण चाँडै प्रधानमन्त्रीबाट हटे। उनलाई भने ओली फेरि प्रधानमन्त्री भइदिए आफ्ना ती समस्या समाधान हुने आशा रहेछ।

उनले भनिन्, ‘फेरि एमालेलाई जिताउन सकियो भने राम्रो हुन्थ्यो। ओली प्रधानमन्त्री भए विकास हुन्थ्यो, त्यसैले उहाँलाई हौसला दिन हामी गाउँबाट आयौं।’

दाङ, अम्बापुरबाट आएका शोभाराम जिसी बिहान ७ बजेदेखि नै मादल बजाएर गीत गाइरहेका छन्। आफूले सुनेजतिका लोकगीत फेरिफेरि गाइरहेका उनले महाधिवेशनस्थलमा रौनक ल्याएका थिए। रातभरि बसमा समेत मादल बजाएर गाउँदै आइपुगे। ओलीको पनि गानाबजानामा रुचि रहेको उनले बुझेका छन्। ओलीलाई मादल बजाएर गीत सुनाउने चाहना उनले वरीपरी रहेका एमाले कार्यकर्तामाझ राखे।