कविता : इन्द्रेणी उत्सव
गुराँसले हेरिदेऊ आज
नील गगनले हेरिदेऊ
कसरी फैलिरहेछ इन्द्रेणी
मेरो ललाटभरी...
हेरीदेऊ न एकफेर
अत्यासलाग्ने भीरजस्तो
मेरो निधारमा पनि
लर्कियो इन्द्रेणी
यी कान
कोरस र हल्लाले पाकिसकेका थिए
ए सुनिदेऊ न आज
कसरी आँगनमै गुञ्जिरहेछ स्नेहको
भैली र देउसी
बाटो भुलेर पनि
कोही नआइपुग्ने यो आँगन
आज आकाशको झिलिमिलि पाएर दंग छ
अँध्यारोले खाइसकेका सपनाहरूबीच पनि
आज नौलो–नौलो उमङ्ग छ
किनकि
फर्केर आएको छ शरद्
लिएर धरामा इन्द्रेणी उत्सव।
००
