उभिएर संवेदनाको सडकमा

साहित्य डबली

मनोज विश्वकर्मा शनिबार, पुस १०, २०७८ १०:३६

यी अक्षरका गुप्ताङ्ग पुरूष विरोधी छन्
यी शब्दका सिम्फोनी बिखण्डनकारी छन्

सनातन पीडालाई
आधुनिक स्वरमा लिपिबद्ध गर्दैगर्दा
वैदिक विभेदलाई
उतार्दै गर्दा कलात्मक कवितामा
कहाँ हुन सकिन्छ र ईश्वर झै शान्त?
टुट्नुपर्छ मन्दिरमै भने
मैले जलाउनैपर्छ ईश्वरलाई नाङ्गै

हिँड्दै गरेको बाटो मेटिदिन्छ भने निषेधको पहिरोले
खुट्टाहरूले छिचोलेको यात्रालाई के भन्नु?
पुग्छु भनेर हतारिएको हृदयलाई कता मोड्नु?
संवेदनाको सडकमा उभिएर
मैले के भन्नु मेरा उज्याला सपनालाई?
कुन आकाश देखाउनु मैले, मेरा बचेरा समयलाई?

संवेदनाको सडकमा उभिएर
उत्तर माग्छु म-
तिम्रो प्रेम नै किन पर्खालजस्तो?
तिम्रो न्याय नै किन विभेदजस्तो?
डियर कमरेड!
फरक हुन्छ कि हुँदैन पहिचान र कुरीतिमा?

मार्टिन लुथर किङ र कालाप्रति न्याय खोज्ने तिम्रा ज्ञान
हिटलरप्रति जाग्ने तिम्रा आक्रोश
सिरियाप्रति उम्लिने संवेदना
संस्कारको ग्यास च्याम्बर देख्दा किन मौन बस्छ?

संवेदनाको सडकमा उभिएर
म माग्छु जवाफ
जनैको धागोमा बेरिएर सखाप भयो भने समता
छाउघरमै चुँडिरह्यो भने जीवन
‘गोडा धोएको पानी’मा आएर मृत भयो भने सभ्यता
तिमीले गाली गरेको तानाशाह
प्रिन्टेड हुन्छ कि हुँदैन तिम्रै अनुहारमा?

हजारौँ वर्षसम्म प्रतिबन्धित अनुहार प्रतिबन्धित नै रहन्छ भने
अनुहारको इन्द्रेणी योजनालाई के गर्नु?
कुन अनुहारमा टाङ्नु देशप्रेमको जीवन्त नक्सालाई?
संवेदनाको सडकमा उभिएर
मैले के भन्नु मेरा छातीको कवितालाई?
कुन देश देखाउनु मैले, मेरा नाबालिग भविष्यलाई?

अमेजनमा सल्केको आगोले पोल्छ पर्यावरण प्रेम जो छ
तर, बेखबर बेखबर रहन्छौँ
सल्किँदा संवेदनाको पर्यावरण
माल्दिभ्सको डुबान, अन्टार्कटिकाको तापक्रम
जान्दछौँ सबै सबै
तर अन्जान अन्जान छौँ
संवेदनाको धरती तातिएर पोखिएको थोपासँग
‘भाइरस विद्रोह’ त जाग्छ सहनुको सीमा सकिएपछि
हामी त मान्छे हौँ कतिञ्जेल सक्छौँ र चुपचाप रहन?

हाम्रो मौनतामै मर्दपन देख्छौ भने
तिम्रो क्रान्तिकारी कवितालाई के सम्बोधन दिनु?
तिम्रो ‘सामाजिक सद्भाव’को राजनीतिलाई के उपमा दिनु?
संवेदनाको सडकमा उभिएर
मैले के भन्नु मेरा सहयात्राका आवाजलाई?
कुन मुटुमा धड्किन पठाउनु मैले, मेरा जीवन्त बिम्बलाई?

संवेदनाको सडकमा उभिएर
म उद्घोष गर्छु-
जरूर साथी,
यी अक्षरका गुप्ताङ्ग पुरूषविरोधी छन्
यी शब्दका सिम्फोनी बिखण्डनकारी छन्
यी वाक्यका ढाँचा असहिष्णु छन्।

तर यी हरफ
तिमीले आफू बाँचेको समयमाथि गरेको अन्याय जति नाजायज छैन।

नेपाललाइभमा प्रकाशित सामग्रीबारे कुनै गुनासो, सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई nepallivenews@gmail.com मा पठाउनु होला।