हिमालभन्दा निर्मल
_x000D_
फूलभन्दा पवित्र
_x000D_
बिहानी भन्दा कन्चन
_x000D_
अनि
_x000D_
महासागर भन्दा
_x000D_
विशाल आफ्नो छातिभित्र
_x000D_
प्रिय सपनाहरुलाई
_x000D_
समाधिस्त गरेर
_x000D_
आज पनि उस्तै मुस्कुराई बाँचिरहेछन्
_x000D_
मंगले बा
_x000D_
_x000D_
जसरी मुस्कुराएथे
_x000D_
बोकेर स्वर्णिम सपना
_x000D_
उज्यालोको खोजी गर्दै
_x000D_
सहिदको लाममा उभिएको थियो
_x000D_
आफ्नै छाया
_x000D_
आफ्नै मुटुको टुक्रा
_x000D_
आफ्नै प्रिय सन्तान
_x000D_
आफ्नै एक्लो छोरो
_x000D_
_x000D_
आफ्नो बगैँचाबाट
_x000D_
मनफूल चुँडिदा पनि
_x000D_
बिहान उदाइहेको सूर्य हेरेर मुस्कुरानु
_x000D_
_x000D_
फेरी
_x000D_
बेलुकी अस्ताइरहेको सूर्यलाई हेरेर मुस्कुराउनु
_x000D_
रातमा आकाभरि चम्किरहेका तारा हेरेर मुस्कुराउनु
_x000D_
पखेराभरि फूलेको गुँरास हेरेर मुस्कुराउनु
_x000D_
खोला किनारमा बसेर कलकल सँगै मुस्कुराउनु
_x000D_
आँगनमा बसेर छोरी र सयपत्री दाँजेर मुस्कुराउनु
_x000D_
र मुस्कुराइरहनु
_x000D_
_x000D_
कुन पाठशालाबाट सिके होलान्
_x000D_
मंगले बा
_x000D_
लाग्दोहो मंगले बालाई
_x000D_
गुँरास फूल्दा पखेरामा
_x000D_
छोराकै रगत सापटी मागेर मुस्कुराइरहेछ गुँरास।
_x000D_
_x000D_
सयपत्री फूलेर आँगनमा मग्मगाउँदा
_x000D_
छोराकै सुवास बोकेर दौडिरहेछ बतास
_x000D_
_x000D_
यस्तो पनि लाग्दो हो
_x000D_
तारा बनेर हेरिरहेछ छोरा आकासबाट
_x000D_
आफू जन्मिएको , खेलेको झुपडी र आँगन
_x000D_
र आफ्नो अनि बुढी माको खबर बोकेर
_x000D_
छोरा भेट्न कुदिरहेछ खोला
_x000D_
_x000D_
यस्तै विश्वासका रंगहरूले
_x000D_
कहिल्यै खुम्चिएन जीवनको आयतन
_x000D_
बरु खुम्चिगयो होला गाला र छालाको क्षेत्रफल
_x000D_
पट–पटी फुटे पैताला
_x000D_
फुटेन कैल्यै मन
_x000D_
टुक्राटुक्रा भए होलान्
_x000D_
अनिंदा र निस्याला रात
_x000D_
कहिल्यै टुक्रिएन आस्थाको
_x000D_
झिनो त्यान्द्रो
_x000D_
_x000D_
आज पनि
_x000D_
आँखाभरी नानीभित्र कोरेर
_x000D_
सहिद छोराका याद
_x000D_
लेखेर मुटुमा उसैको रगतले स्मृतिको इतिहास
_x000D_
फोक्सोबाट फेरेर उसैको स्वास
_x000D_
बाँचिरहेछन मंगले बा
_x000D_
छोरा नबाँचेको आयु
_x000D_
र भोगिरहेछन्
_x000D_
छोराको रातो रगतसँग साटिएको यो कालो युग
_x000D_
_x000D_
००
नेपाललाइभमा प्रकाशित सामग्रीबारे कुनै गुनासो,
सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई nepallivenews@gmail.com मा
पठाउनु होला।