कविता : छोरी के बन्छ्यौं?

साहित्य डबली

किशोरी महत सोमबार, वैशाख २२, २०७७ १९:२१

छोरी! ठूली भएर के बन्छ्यौं?
आमा! हतार किन गर्छ्यौं?
अनि ठूलो किन बनाउँछ्यौं?
म त सानै ठिक,
ढिला भए नि
मान्छे हुन्छु अलिक।

डाक्टर, इन्जिनियर, दुवै राम्रा पेसा
वकालत, शिक्षा के छन् ईच्छा?
नेता बनेर देश हाँक्ने हो कि?
यी सबै मान्छे नै त हुन् नि!

जीवनको भाउ, अनि न्यायको दाउ
देशका टुक्रा, अनि आत्मा खोक्रा
लुट, फुट हुन् यिनका दाउ
मान्छे कसरी भए यी, भनिदेऊ।

मान्छे हुन त चाहिन्छ संकल्प
यसको छैन छोटो विकल्प
यो त जीवनको लामो यात्रा
जसले परिणत गर्छ भित्री पत्र।

पाठशालाजस्तै जीवन, शिक्षक हरेक नाता
भावनाहरू शुल्क तिर्दै, नाताहरू काँचुली फेर्दै
निरन्तर रहेछ मान्छे बन्ने प्रयास
स्नातक बन्नु त रहेछ
मात्र बाटोको बास।